Verslag zaterdag 4 maart 2006

Deze werkdag staat geheel in het teken van het werken aan de "Goddijn-boeken". Hans kan trots zijn 5e exemplaar tonen. Hij heeft het beslag niet bewerkt, louter en alleen omdat hij nergens burijnen ofwel graveerstekers kon kopen. Frans had die negatieve ervaring eveneens toen hij in diverse zaken in Amsterdam probeerde dit gereedschap te bemachtigen. Als adres kreeg Hans o.a. "De Hazelaar" in Soest, een uitgebreide winkel in Art supplies met tevens een webwinkel: www.hazelaar.nl
Via Google kun je met zoeken naar "graveerstekers" verder de nodige informatie vinden.

Boek van Hans en Boek van Marjolein
Marjolein heeft het 2e boek klaar, op het klinken van de messingplaatjes op de sluitriem na.
Dus wordt Anton weer te hulp geroepen bij dit lastige klinkwerk.
Klinken en schaven!

En dan kan ze beginnen aan het bewerken van de houten platten van het derde boek. In eerste instantie is ze met een vijl bezig om de schuine zijden langs de rugkant te maken, maar dan opperen we dat het sneller gaat met een David-schaafje en dan heeft ze inderdaad deze klus heel snel geklaard.
Het is een fraai gezicht Jopie, Hans en Anton naast elkaar bezig te zien op de naaibanken. Ze zijn het 7e en 8ste boek aan het naaien. Anton heeft eerst de katernen ingezaagd en laat Hans zien hoe hij m.b.v. het te gebruiken touw de diepte van de zaagsnede afmeet. Jopie heeft een mooi visgraatnaaisel genaaid.

Hans ziet het nut in van collationeren als hij zijn stapel katernen heeft laten vallen en nu steeds moet bekijken of een katern juist ligt. Dus als hij alles gesorteerd heeft, trekt hij snel een schuine streep over de rug van de nog te naaien katernen.

Het aanhechten van het naaigaren is voor sommigen een probleem. Het blijkt dat we allemaal een andere methode hanteren, maar in grote lijnen komen de handelingen wel overeen. Jopie demonstreert haar methode en Hans probeert het toe te passen.

lus maken naald onder oude draad doorsteken draden tot knoop aantrekken
Met de nieuwe draad wordt een lus gemaakt, zodanig dat het korte end op de draad ligt die naar de naald gaat. Lus van de nieuwe draad en rest van de oude draad worden op elkaar gelegd en vastgehouden. Vervolgens wordt de naald onder het reststukje van de oude draad doorgestoken. De knoop die ontstaat wordt over de oude restdraad opgeschoven tot aan de katernrug en de draad wordt strak getrokken door tegelijk aan korte en lange end van de nieuwe draad te trekken.

Stijfselmarmersnede van Frans

We bespreken de diverse methodes die we toegepast hebben om de boeksneden te versieren.
Frans heeft de snede eerst groen geverfd, laten drogen en toen bestreken met gele verf. Met een touwfiguur geplakt op een kartonnetje heeft hij daarna in de natte gele verf naast elkaar gestempeld, zodat een aaneenschakeling van het figuur ontstond. Dit leverde een verrassend resultaat.

Ine heeft pigment gemengd met verse tarwestijfsel en daarmee de sneden geverfd. Vervolgens met een kwast met een rubberen topje figuren getrokken in de natte stijfselverf. In de holle voorsnede ging dat heel moeilijk. Op de snedes van het andere boek heeft ze met twee kleuren stijfselverf en een kwast met korte stijve haren getamponeerd, hetgeen een wolkerig resultaat opleverde.
Stijfselmarmersnede van Ine getoepte snede van Ine

Ine heeft een nieuw stuk messing gekocht om het beslag voor het 5e boek opnieuw te maken. Ze was met het vorige resultaat niet tevreden, met name omdat ze met het graveren uitgeschoten was. Oefening baart kunst! In plaats van het beslag uit te zagen, gebruikt ze nu de latoenschaar en tot haar grote verbazing én opluchting gaat dit goed én snel.

knippen van het beslag
Gelukkig ziet Anton dat ze tijdens het vijlen verkeerd bezig is en zo leren we allemaal nog eens dat je altijd van je af moet vijlen! Anton wijst op de Teleac-cursus "sieraden maken" die momenteel uitgezonden wordt. Er zijn in deze serie werkwijzen te zien die wij ook toepassen bij het bewerken van het messing. Zie achtereenvolgens www.teleac.nl / hobby en vrije tijd / het mooiste sieraad maak je zelf / volledig overzicht uitzendingen / en dan de uitzending die je wilt bekijken.

Voor het 6e en 7e boek heeft Ine, zoals Goddijn aanraadt, zelf zacht karton gemaakt. Echter niet op de manier die Goddijn aangeeft, maar volgens de "gietmethode" van Akira Matsumoto (zie op de homepage van deze site bij Projecten, 7 januari 2006). Voor de pulp heeft ze de grauwe verpakkingen uit de grote dozen voor appels vermalen, en die vermengd met resten klein gemaakt bordafval. De borden die zo van 600 cc pulp op een formaat van 16 x 22 cm gegoten zijn, heeft ze twee aan twee op elkaar verlijmd met tarwestijfsel. Dit resulteerde in een zacht, maar stevig bord, dat aangeregen kon worden.
gegoten pulp 600cc op het schepraam 600cc geperste pulp